شبیه سازی کمی-کیفی و بهینه سازی بهره برداری از آبخان با هدف تعدیل تراکم آلاینده مطالعه موردی: آبخان دشت تهران-شهریار

به منظور محاسبه تغییرات و تعیین نحوه توزیع آلاینده، در وهله اول نیاز به شناخت خصوصیات هیدرودینامیکی سفره نظیر هدایت هیدرولیکی، تخلخل، توپوگرافی کف و سطح آبخان، غلظت اولیه آلاینده ها، میزان تغذیه و تخلیه، شناسائی منابع آلاینده و ... می باشد. پس از شناسایی صحیح پارامترهای سفره، با استفاده از مدلهای هیدرولیکی شبیه ساز می توان رفتار و غلظت آلاینده را در سفره در طول یک دوره خاص مورد بررسی قرار داد. جهت حصول اطمینان از عملکرد مدلهای هیدرولیکی شبیه ساز، علاوه بر اندازه گیری دقیق پارامترهای هیدرودینامیکی آبخان در موارد عملی، با حفر چاه های مشاهده ای به اندازه گیری تغییرات سطح آب و مقادیر آلاینده، اقدام می نمایند. جهت تخمین صحیح تغییرات مقادیرآلاینده در آبخان ها ، باید تا حد ممکن پارامتر ها و متغیر های ورودی به مدل هیدرولیکی از دقت کافی برخوردار باشند. هر قدر دقت اندازه گیری و تعداد نمونه های اندازه گیری شده بیشتر باشد، دقت مدلسازی نیز بیشتر می شود. به موازات افزایش دقت مدل در پیش بینی تغییرات مقادیرآلاینده در آبخان ها، زمان اجرای مدل نیز افزوده خواهد شد. در این بین استفاده از مدل های شبیه ساز آموزش پذیر برای یافتن قانون نهفته بین ورودی و خروجی مدل های هیدرولیکی در آبخان، باعث صرفه جویی در زمان انجام محاسبات خواهد شد. پس از انجام یک شبیه سازی موفقیت آمیز، می توان گزینه های مختلف مدیریتی را با استفاده از انجام بهینه سازی روی سیستم نهادینه نمود. فلسفه استفاده از مدل ها پذیرفتن حدی از خطا در ازای افزایش در سرعت محاسبات می باشد. این تحقیق به بررسی کاربرد مدلهای مصنوعی شبیه سازی نظیر شبکه عصبی مصنوعی پس از مدلسازی با استفاده از مدل هیدرولیکی pmwin در تخمین و بهینه سازی نحوه توزیع آلاینده نیترات بمنظور تعادل این آلاینده در سطح دشت که بوسیله الگوریتم ژنتیک و نرم افزار matlab در سطح آبخان تهران-شهریار انجام می گردد، می پردازد.